Λογοτεχνία του Φανταστικού

Ένας κόσμος βρίσκεται ζωσμένος από τις φλόγες του πολέμου, ενώ η τελευταία απόγονος ενός ολόκληρου λαού, η Νιάλ, είναι ένα κορίτσι χαμένο στη μάχη της και του πένθους. Μολονότι η παιδική της ηλικία πέρασε γεμάτη ανεμελιά, οι σκιές κάποιων παράξενων σκέψεων τη βασάνιζαν πάντοτε. Όταν, όμως, οι στρατιές του μοχθηρού μάγου Τύραννου επιτίθενται στη Γη των Ανέμων, η Νιάλ έχει μόνο μία επιλογή: να αφήσει πίσω της την παιδική της ηλικία και να υπερασπιστεί τους αθώους. Αυτή είναι η ιστορία της Νιάλ από τη Γη των Ανέμων.

Ο Σένναρ έχει απομείνει ολομόναχος, επιφορτισμένος με την πιο δύσκολη αποστολή που θα μπορούσε να αναλάβει κανείς στον Αναδυόμενο Κόσμο. Και οι τύχες των ελεύθερων φυλών είναι συνυφασμένες με την έκβαση αυτής της αποστολής απελπισίας...

Ενώ μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ των Ελεύθερων Χωρών και των ανηκόντων φαντασμάτων του Τυράννου, η Νιάλ ξεκινά, μαζί με το νεαρό μάγο Σεννάρ, για μια αποστολή απελπισίας: να ανακτήσουν τις οχτώ πέτρες ενός φυλαχτού απίστευτης δύναμης, το οποίο θα μπορούσε να δώσει τέλος στην αιματοχυσία. ...

Πέταξε την τσάντα στο κρεβάτι και κατόπιν έβγαλε το μανδύα της. Ένας χείμαρρος από λαμπερά καστανά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα, που της έφτανε μέχρι τη μέση της πλάτης. Στο λιγοστό φως ενός κεριού, ακουμπισμένου στο σεντούκι, εμφανίστηκε ένα πρόσωπο σφιγμένο και κουρασμένο, ένα παιδικό πρόσωπο. Ένα κορίτσι. Όχι πάνω από δεκαεπτά χρόνους, με σκούρα μάτια, χλωμό, αλαβάστρινο πρόσωπο. Το όνομά της ήταν Ντούμπε. Άρχισε να βγάζει τον οπλισμό της. Εγχειρίδια, στιλέτα, φυσοκάλαμο, φαρέτρα και βέλη. Η Ντούμπε, στα δεκαεπτά της, είναι η πιο επιδέξια κλέφτρα της Γης του Ήλιου, ικανή να εισέλθει σαν σκιά στα σπίτια των πλουσίων και να κλέψει ό,τι πολυτιμότερο κρύβουν…

Πέταξε την τσάντα στο κρεβάτι και κατόπιν έβγαλε το μανδύα της. Ένας χείμαρρος από λαμπερά καστανά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα, που της έφτανε μέχρι τη μέση της πλάτης. Στο λιγοστό φως ενός κεριού, ακουμπισμένου στο σεντούκι, εμφανίστηκε ένα πρόσωπο σφιγμένο και κουρασμένο, ένα παιδικό πρόσωπο. Ένα κορίτσι. Όχι πάνω από δεκαεπτά χρόνους, με σκούρα μάτια, χλωμό, αλαβάστρινο πρόσωπο. Το όνομά της ήταν Ντούμπε. Άρχισε να βγάζει τον οπλισμό της. Εγχειρίδια, στιλέτα, φυσοκάλαμο, φαρέτρα και βέλη. Η Ντούμπε, στα δεκαεπτά της, είναι η πιο επιδέξια κλέφτρα της Γης του Ήλιου, ικανή να εισέλθει σαν σκιά στα σπίτια των πλουσίων και να κλέψει ό,τι πολυτιμότερο κρύβουν…