Είναι πάντα δίπλα μου, δεν φαίνεται όμως ποτέ.
Στην αρχή εμφανίστηκε σ` ένα όνειρο, κι έπειτα, όταν ανακάλυψε τον τρόπο να εισβάλλει στη σκέψη μου,
επέστρεφε ξανά και ξανά.
Τώρα πια δεν χρειάζεται το προπέτασμα του ύπνου.
Με πλησιάζει όλο και περισσότερο, μέρα με τη μέρα.
Σύντομα, εγώ θα γίνω αυτός, κι αυτός εγώ.
Κι ύστερα, τι θα κάνουμε;
Τι τρομερά πράγματα θα κάνουμε;